گزینه های مواد برای میزهای جوشکاری در جوشکاری صنعتی چیست؟

در جوشکاری صنعتی، چندین گزینه مواد برای جوشکاری میز کار وجود دارد:

I. چدن

مزایا:

پایداری بالا: چدن چگالی بالا و پایداری خوبی دارد. می تواند ضربه ها و ارتعاشات بزرگ را تحمل کند و اطمینان حاصل کند که میز کار در طول فرآیند جوشکاری تکان نمی خورد.

مقاومت در برابر سایش خوب: سطح چدن دارای سختی بالایی است و می تواند در برابر سایش و خراش در حین جوشکاری مقاومت کند. پس از استفاده طولانی مدت به راحتی تغییر شکل نمی دهد.

اتلاف حرارت خوب: چدن رسانایی حرارتی خوبی دارد و می تواند گرمای تولید شده در حین جوشکاری را به سرعت دفع کند و دمای میز کار را کاهش دهد و از میز و قطعات کار محافظت کند.

هزینه نسبتاً کم: در مقایسه با برخی از مواد پیشرفته، چدن مقرون به صرفه تر است و برای تولید و استفاده در مقیاس بزرگ مناسب است.

معایب:

وزن زیاد: میزهای کار چدن نسبتاً سنگین هستند و حمل و نقل و نصب را نسبتاً دشوار می کنند. تجهیزات بالابر یا چند نفر برای همکاری مورد نیاز است.

مستعد زنگ زدگی: اگر عملیات حفاظتی مناسب انجام نشود، چدن مستعد زنگ زدگی است که بر ظاهر و عمر مفید آن تأثیر می گذارد.

II. فولاد

مزایا:

استحکام بالا: فولاد استحکام و سختی بالایی دارد و می تواند بارها و فشارهای زیادی را تحمل کند. برای کارهای مختلف جوشکاری سنگین مناسب است.

پردازش پذیری خوب: فولاد را می توان از طریق برش، جوش، خمش و سایر روش های پردازش در میزهای کاری با اشکال و اندازه های مختلف برای رفع نیازهای مختلف جوشکاری پردازش کرد.

درمان های سطحی متنوع: عملیات های سطحی مانند رنگ آمیزی، گالوانیزه و کروم را می توان روی میزهای کار فولادی اعمال کرد تا مقاومت در برابر خوردگی و زیبایی آن ها را بهبود بخشد.

معایب:

اتلاف حرارت ضعیف در مقایسه با چدن: هدایت حرارتی فولاد نسبتاً ضعیف است. در حین جوشکاری، ممکن است دمای موضعی بیش از حد روی میز کار ایجاد شود که بر کیفیت جوش تاثیر می گذارد.

نوسانات زیاد قیمت: قیمت فولاد به شدت تحت تأثیر عرضه و تقاضای بازار است و نوسانات قیمت نسبتاً مکرر است.

III. آلیاژ آلومینیوم

مزایا:

وزن سبک: چگالی آلیاژ آلومینیوم کم است و میز کار را سبک وزن و حمل و جابجایی آسان می کند. برای استفاده در محیط های کاری مختلف مناسب است.

مقاومت در برابر خوردگی خوب: سطح آلیاژ آلومینیوم به راحتی یک فیلم اکسید متراکم را تشکیل می دهد که مقاومت در برابر خوردگی خوبی دارد و می تواند در محیط های مرطوب و خورنده استفاده شود.

اتلاف حرارت بهتر: هدایت حرارتی آلیاژ آلومینیوم بهتر از فولاد است و می تواند به سرعت گرما را دفع کند و دمای میز کار را کاهش دهد.

معایب:

استحکام نسبتا کم: در مقایسه با چدن و ​​فولاد، استحکام آلیاژ آلومینیوم کمتر است و نمی تواند بارها و فشارهای بیش از حد را تحمل کند.

Higher price: The production cost of aluminum alloy is relatively high, resulting in a higher price than cast iron and steel.

IV. مواد کامپوزیت

مزایا:

استحکام بالا: برخی از مواد کامپوزیتی با کارایی بالا استحکام و استحکام بالایی دارند و حتی می توانند از فولاد و چدن نیز فراتر بروند.

مقاومت در برابر خوردگی قوی: مواد کامپوزیت را می توان با توجه به محیط های مختلف استفاده کرد و دارای مقاومت در برابر خوردگی عالی است و در شرایط کاری سخت قابل استفاده است.

سبک وزن: چگالی مواد کامپوزیت کم است و سبک وزن بوده و حمل و نصب آن آسان است.

معایب:

هزینه بالا: فرآیند تولید مواد کامپوزیت پیچیده و پرهزینه است و کاربرد آنها را در برخی از کارهای معمولی جوشکاری محدود می کند.

جوشکاری دشوار: جوشکاری مواد کامپوزیت به تکنیک ها و تجهیزات جوشکاری خاصی نیاز دارد و جوشکاری دشوارتر است.